Tot Praag..

27 augustus.  KM: 17.942

Vanwege de treurige internetverbindingen onderweg lukte het niet eerder foto’s bij te voegen van vorige week, inmiddels is het gelukt en staan ze bij het verslag 🙂 

We hebben geluk! De herrie op het boerenerf barst pas om 7 uur los, dat geeft een uur extra nachtrust. Maar dan gaat het wel meteen goed los... Een enorme kraan wordt op de oprit van ons stekkie geplaatst en betonauto’s beginnen af en aan te rijden. De buurthonden vinden dit niet leuk en proberen boven de herrie uit te schreeuwen en dat lukt ze nog heel aardig. Eerlijk is eerlijk: we waren gewaarschuwd, alleen hadden we niet door dat het om dusdanig grof geschut zou gaan. Maar zo ontdekken we wel dat de koffie een uur vroeger dan normaal ook prima smaakt en we hebben nog ‘dolce’ (chocoladecake, eigenlijk een toetje), die we na de pizza- avond op de 24e van onze nieuwbakken Italiaanse vriendjes kregen. Die eten we dus lekker op terwijl we na het douchen op een bankje genieten van het uitzicht en de zon.

De boer komt al gauw overleggen over ons vertrek want de kraan staat nog steeds midden op de oprit. Vanwege tegenslagen zal het volgens hem nog wel een poosje duren. Wij hebben geen haast maar tegen half 11 komt de boer gelukkig toch met een andere oplossing en zo rijden wij dwars door zijn wijngaard heen terug richting de weg, het past allemaal net! Voor de zoveelste keer zijn we blij met de bescheiden afmetingen van ons campertje. Diezelfde afmetingen bezorgen ons ook wel eens hoofdbrekens hoor, maar nu even niet 😁

Omdat we nog steeds geen echt goede Italiaanse pizza hebben gehad besluiten we dat het tussen de middag echt moet gebeuren. We vinden een pizzaria- ristaurante langs de weg die goed scoort. En dat weten meer mensen, we moeten op een plekje wachten. Niet lang gelukkig en we hebben nog meer geluk want de dame die ons bedient spreekt Duits! Ze legt het dagmenu uit en we kiezen uiteraard pizza en daarnaast nog een salade en vlees. Zo werkt dat met de dagmenu’s hier: je krijgt 3 gangen, elk zo groot als een complete maaltijd waarbij de 2e en 3e gang (vlees en salade of patat) soms samen worden geserveerd.

Als onze pizza wordt gebracht blijken we weer eens verrast te worden want we krijgen beiden een bord met pasta met roomsaus 😳... De Duits sprekende dame wordt erbij gehaald en die legt uit: ‘neehee, alleen het vlees uit de pasta komt uit de steenoven’. Lekker dan! Nou ja, de prak is erg lekker en we krijgen er parmezaanse kaas bij die zelfs koolraap nog lekker zou kunnen maken, dus we eten het maar op. Wel kijken we ondertussen met enige jaloezie naar de heerlijke pizza’s die voor andere gasten worden binnen gebracht. Als Adriaan ook nog boontjes krijgt in plaats van friet weten we het zeker, we hadden het beter bij Italiaans kunnen houden ipv Duits!

‘S Avonds zitten we met een erg lekker ijsje op een terrasje als Adriaan alsnog een pizzeria in de buurt begint te zoeken op internet. Het lunch- debacle laat hem maar niet los. Omdat ik echt nog bomvol zit van de lunch en het best ver is naar de pizzeria neemt vriendlief uiteindelijk genoegen met het vooruitzicht om dan morgen maar pizza te gaan eten. We weten dus waar we morgen naar op zoek moeten 🙃

We staan inmiddels weer aan het begin van de Alpen, en we hebben zojuist een bezoekje gebracht aan de Paradis Caves. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden is het vooral een tocht door de natuur met hier en daar een stukje grot. Wel mooi, dat wel! De grootste ‘grot’ is een soort zaaltje met een altaartje voorin. Net als in Rooms Katholieke kerken kun je een kaarsje opsteken en er staan een paar bankjes. We zijn binnen een uurtje uitgekeken maar we kunnen wel op een parkeerplaats in de buurt overnachten. Naast ons staan er nog een Duits stel uit de buurt van Salzburg en een Engels sprekend stel, we komen allemaal voor de rust dus hopelijk kunnen we morgen weer een beetje uitslapen.

28 augustus.  KM 18.275

De slaapplek midden in het bos is erg fijn en het is er ongelofelijk stil als onze Duitse buurman eindelijk ophoudt met al zijn drukte. Hij loopt af en aan vlak langs onze camper (en zijn 2 honden van formaat ook!) en rolt een enorme hoeveelheid waterslang uit. Hij verspilt minstens een half uur vol enthousiasme water dat er speciaal voor de campergasten is aangelegd door de gemeente. Hij speelt met één van zijn honden met de waterspuit en vervolgens spoelt hij zijn voeten minstens 20 minuten. Tegen de tijd dat hij klaar is, is er een waar waterbad ontstaan op de plek waar campers langs kunnen om te keren of te parkeren. Vervolgens wordt de halve inhoud van de camper buiten uitgestald, naast de camper en ook op de hekwerken langs de randen, we zijn blij als meneer zich eindelijk terugtrekt in zijn camper.. Dan is het meteen ook echt rustig, we worden vanochtend pas om 8.30 uur wakker. Dit komt ook omdat het donker en koel blijft doordat we midden in het bos staan.

We doen het vanochtend rustig aan en vertrekken pas tegen 10.30 uur. Adriaan heeft al een pizzeria gevonden, nog net in Duitsland en die wordt ingesteld op google maps. Tegen twaalven melden wij ons vol verwachting bij de pizzeria waar onze goede hoop algauw de grond in wordt geboord als de vriendelijke ober uitlegt dat alleen op zondagmiddag pizza’s gebakken worden... 🤬  Adriaan neemt geen genoegen met de ‘gewone’ kaart en dus gaan we op zoek naar een ander. 7 KM terug kwamen we ook een pizzarestaurant tegen die tussen de middag pizza’s serveert, dus vol goede moed naar deze tent. We hebben ons lekker gesetteld op het prachtige terras onder het klimplanten- plafond als de menukaart ons snel en meedogenloos duidelijk maakt dat ook hier geen pizza te halen valt: wederom alleen op zondag... Met enige schaamte druipen wij nogmaals af; scusa, scusa (sorry, sorry). We geven het op, halen prociutto (Italiaanse ham) en bananen bij de Spar en eten vervolgens meloen met ham en een banaan als lunch. We hebben ons best gedaan, dan maar pizza in Oostenrijk.

We rijden een flink eind en zijn tegen zessen op een gratis camperplekje voor 4 campers in Liezen, Oostenrijk. De plaats is door ons speciaal uitgekozen op de aanwezigheid van een goed pizzarestaurant. En dan krijgen we eindelijk toch nog onze zeer begeerde pizza. Ik krijg hem vervolgens lang niet op omdat ik na de gigantische lunches in de Zuidelijke landen ‘s avonds al weken geen eten meer binnen krijg. Het restant van de pizza krijg ik mee naar de bus, kan ik er morgen nogmaals genieten. Ik snap sowieso niet hoe die ‘minimensjes’ in dit deel van Europa zulke enorme lunches weg krijgen...

Terug bij de bus ‘genieten’ we van het gekakel op de NL tv van de nieuw aangekomen Nederlandse buren. Er staan inmiddels 3 NL campers en een Duitse en ook nog een Tsjechische auto met een bestuurder die waarschijnlijk in zijn auto overnacht. Morgen trekken we door naar Tsjechië, een land waar we geen van beiden ooit zijn geweest.

29 augustus.   KM: 18.635

Na nog even het dorp ingelopen te zijn voor een paar kleinigheidjes die we gisteren in een etalage zagen liggen, vertrekken we richting Tsjechië.

De bergen in Oostenrijk zijn hoog en daarmee de wegen steil, soms wel kilometers achter elkaar steigingen of dalingen van15 graden.. Het vordert ook vrij traag: er zijn veel tractors op de weg en ook veel traag vrachtverkeer.

Als we Tsjechië binnen rijden zien we meteen dat het hier duidelijk veel goedkoper is dan in Oostenrijk. Overal staan winkels aan de Tsjechische kant van de grens, met kleding, drank en andere goederen waar Oostenrijkers de grens wel even voor willen passeren.

Wij rijden door naar een dorpje waar we Tsjechische kronen kunnen pinnen want zonder cash geen eten hebben we al ontdekt. De camping die we hadden uitgezocht ziet er niet uit en bovendien wordt er flink gebouwd direct naast de camping dus we zoeken wat anders op. Na een uurtje staan we op een andere, redelijk kleine camping aan een vrij wild stromend riviertje. we zijn beiden lui en hangen lekker rond tot het bedtijd is. We hebben vanmiddag lekkers gehaald bij de winkel dus we hoeven de (camper)deur niet meer uit! Mooi, want vanavond begint het te regenen en dat blijft maar doorgaan.

30 augustus. 

We blijven nog een nachtje op de camping dus we doen rustig aan. Aan het einde van de ochtend halen we de steps achter uit de bus en gaan we naar het naastgelegen dorpje om te lunchen. Net als in de Zuidelijke landen is dat hier de hoofdmaaltijd, dus dat moet goed komen. Het restaurant dat we bedacht hadden is wel open maar er is niemand te bekennen. Daarom besluiten we eerst maar even verder kijken. Dat is dan wel in een dorpje verderop, in totaal zo’n 4,5 KM van de camping. Maar ook hier blijken beide restaurants dicht.. Wel zien we een reclamebord van nog een restaurant die van 9.00 - 23.00 uur open is. Mooi! Wij een enorme stapel trappen op met de step in de hand, blijkt die ook dicht 🥵 Het winkeltje ernaast is wel open, dus we troosten ons met een softijsje.. Dan nog maar even bij het klooster aan, de enige toeristische attractie in de buurt. Ze geven rondleidingen maar vandaag wel allemaal in het Tsjechisch. Dat slaan we dus ook maar over. Terug in het eerste dorpje is er nu wel iemand bij het restaurant, toch maar even kijken dus. De ober spreekt Engels en we bekijken de kaart die alleen in de taal van het land is, niet te doen. Zelfs niet met google translate. Hij maakt de gekste dingen van de teksten op de kaart en als je het twee keer probeert maakt hij er zelfs beide keren iets anders van. Daar schieten we dus niets mee op! Als google een gerecht vertaald als: ’verwijderde kaassteensteensteen’ (echt waar, ik heb het opgeschreven zodat ik het kon onthouden!!!) geven we het op. We vragen de ober welke vleessoort in welk gericht zit en doen op basis daarvan een wilde gok. Adriaan kool met een soort dumpling (deegpakketje) en ik eend. Gelukkig pakt het goed uit, Adriaan lust zelfs de kool die zuurkool bleek te zijn en die hij normaal vreselijk vindt. Ook dat van mij is heerlijk.

Nadat we voor ons drinken, eten en extra patat voor Adriaan bijna 16 euro betaald hebben inclusief fooi, stappen we weer op onze step. Tegen 16.00 uur zitten we op het gezellige Wifi- terras van de camping. Even email bijwerken en uitzoeken wat Tsjechië nog meer te bieden heeft voor we in Praag zijn. Helaas is de Wifi niet erg sterk waardoor ik de foto’s van vorige week nog steeds niet kan uploaden naar de tablet..

31 augustus. KM: 18.720

Ondanks de fijne campingplek trekken we vandaag een stukje verder. Adriaan heeft een camping gevonden die hem interessant lijkt en de eigenaars zijn NL als je de namen ziet. Het is ongeveer halverwege Praag, waar we over 2 dagen op de camping worden verwacht.

‘S Ochtends kijken we nog even in Cesky Krumlov, een stadje met een stadscentrum waar een riviertje omheen krult dat het centrum verdeeld in drie delen. Er is een groot en oud kasteel zoals zovele in Tsjechië en wat opvalt is dat de gevels prachtig bewerkt zijn. Als je dichterbij komt blijken de muren niet bewerkt maar beschilderd: erg mooi! Het stadje wordt ‘klein Praag’ genoemd, wij worden steeds nieuwsgieriger naar de hoofdstad. We willen een bezoekje brengen aan de eeuwenoude brouwerij van de plaats maar ook nu zijn de tours helaas alleen in het Tsjechisch beschikbaar. Tegen de middag zoeken we de bus weer op en lunchen nog even bij een Aziatisch fastfood restaurant dat bij een supermarkt in zit. Het eten is super vers en erg lekker, met volle maagjes zoeken we de camping op. Het landschap is glooiend met veel akkerland, een beetje zoals we ons herinneren van Polen.

Op de camping begint de eigenaresse Hettie meteen een gesprekje met ons. We krijgen een drankje aangeboden en ze verteld dat ze uit Dokkum(!!) komt. Dat is 8 KM van ons huis 🤣 Ze wonen hier nu 11 jaar en al snel ontdekken we dat een collega van Adriaan een neefje van dit stel is. Dat wordt dus even een foto maken en doorsturen.. Toch grappig. De camping is weer prachtig en niet groot, we staan direct aan een riviertje. Verder is er in de buurt alleen nog 1 andere camping, het dorpje ligt zo’n 2,5 KM verderop. We waden nog even door het water naar de camping aan de andere kant om te kijken of daar kano’s worden verhuurd. Dat geeft niet veel duidelijkheid want het lijkt een soort sportkampen- camping en geen verhuur. Er is ook geen receptie of informatie te vinden dus informeren we bij onze camping. Hetty belt vervolgens met een Tsjechische kanoverhuurder in de buurt om te kijken of we nog kunnen huren (aangezien het seizoen bijna ten einde is)

We eten patatjes met frikandel speciaal (ik) en kroketten (Adriaan) op de camping, dat is ongeveer de keuze die er is, de bitterballen zijn op. Aan alles merk je dat het toerisme zich opmaakt voor de winter: bij het eten (en vooral het ijs) geldt: op is op en sommige restaurants en campings hebben hun openingstijden al aangepast.

‘S Avonds gaan we nog even terug naar de kantine, daar zit een groepje NL aan de stamtafel te kletsen. We sluiten ons aan bij een oudere dame uit Groningen, een Tsjechische man (die ons niet verstaat maar het toch gezellig vindt), de camping eigenaren en een stel Brabanders van onze leeftijd. Het is gezellig maar toch besluiten we ons tegen 23.00 uur terug te trekken, nog even lekker tot rust komen in ons eigen stekkie. Als we na middernacht langs de kantine lopen om onze tanden te poetsen is de groep alleen maar groter geworden. Hoe kleiner de camping en hoe beperkter het aantal gasten, hoe meer contact er onderling gezocht wordt. 

1 september

Hettie (eigenaresse van de camping) heeft geregeld dat we vandaag om 13.00 uur kunnen kanoën, dus na de lunch vertrekken we richting water. De beste man/ kanoverhuurder verstaat geen woord Engels of Duits, maar nadat we betaald hebben worden we in een bus geladen waarna we minstens een half uur onderweg zijn. Ergens op een camping worden we de bus uitgezet, we krijgen een briefje met een telefoonnummer dat we moeten bellen als we zijn aangekomen. Waar we heen moeten weten we niet en het staat ook niet aangegeven op de route dus dat wordt nog leuk. De bus scheurt weg, we worden vrolijk uitgezwaaid en daar staan we dan. We slepen de 2 persoonsboot naar het water en beginnen maar te peddelen in de richting waarvan we denken dat het de juiste is.. Het is een soort Canadese kano met van die enkele peddels. We maken ons wel wat druk over het eindpunt maar dat wordt al snel overstemd door de lucht. Die wordt namelijk in no time erg donker, dat lijkt wel behoorlijk op onweer... En al snel begint het gerommel en de regen, heel veel regen! Echt extreem. Vanwege de onweer besluiten we voor de veiligheid toch maar even aan land te gaan. Ik zit inmiddels in mijn ondergoed zodat ik mijn kleding droog kan bewaren in de bijgeleverde waterdichte ton. Het duurt helaas nogal lang voordat de bui afneemt, de boot ligt al behoorlijk vol regenwater. Adriaan hoost hem leeg met behulp van de bijgeleverde spons en ik probeer warm te blijven. Toen we vertrokken was het, zoals we inmiddels gewend zijn, bijzonder warm: zonnig met zeker 30 graden. Nu is het waarschijnlijk nog geen 20 graden en het regenwater en de wind onttrekken warmte aan ons lichaam. Ik ben blij als de regen iets afneemt en de bliksem ophoudt zodat we verder kunnen trekken. Kunnen we weer even aan het werk met de zware peddels. Heel ander werk dan met onze superlichte kano’s en peddels in NL. 

Gelukkig ontdekken we al gauw dat we in de buurt van onze camping zijn en daar leggen we even aan om een bakkie thee te scoren. Even opwarmen! Hettie komt meteen met een handdoek en  t-shirt voor Adriaan aanzetten, mijn kleding is redelijk droog. Haar man Harrie wil de kanoverhuurder al bellen dat hij de kano hier maar moet komen afhalen maar wij willen de tocht natuurlijk wel afmaken! Gelukkig weten ze ons wel uit te leggen waar het eindpunt van de tocht is. Opgewarmd en iets opgedroogd stappen we dus weer in voor de laatste etappe van de tocht. Dat blijkt niet ver meer te zijn en de Tsjech weet een paar woordjes Duits te spreken aan de telefoon wat best handig is. Tijdens het wachten dat op zich maar een kwartiertje duurt koel ik weer helemaal af, ik ben blij als ik in de warme bus mag stappen. Zodra we weer bij de camper zijn hijsen we ons in warme, droge kleding maar echt warm wordt ik niet meer vandaag!

We eten op de camping (ja, weer frietjes want iets anders is er niet te krijgen!) en ‘s avonds helpt Adriaan Harrie met een technisch probleem aan de drinkwaterinstallatie. Ik klets weer gezellig met de gasten aan de stamtafel. Als Adriaan het euvel heeft verholpen drinken we nog een typisch Tsjechisch pepermunt likeurtje met het gezelschap en trekken ons dan vermoeid terug in de camper. We doen zelfs de standkachel nog even aan om het vocht wat uit ons huisje te verdrijven. Tegen de tijd dat we naar bed gaan ben ik eindelijk weer opgewarmd.

2 september.  KM: 18.730

Ik weet niet wat er mis is gegaan met de KM-stand maar volgens de cijfers hebben we van Dobronice naar Praag maar 10 KM gereden terwijl we toch echt anderhalf uur in de auto hebben gezeten.. Geeft niets, we zijn in Praag.

Vanochtend hebben we afscheid genomen van de sympathieke Friese eigenaren van de camping. Er werd geknuffeld en gezoend en we mochten onze overnachtingen niet betalen omdat Adriaan had geholpen met de waterinstallatie. Niet nodig natuurlijk, maar wel heel lief. Het was al middag voordat we eindelijk de camping af reden.

We hebben gelunched in Tabor, een stadje dat het bekijken waard is en daarna zijn we doorgetrokken naar ons gereserveerde plekje op een camping in Praag. Gelukkig maar dat we hadden gereserveerd want ook al zijn alle campings leeg aan het lopen aan het einde van het seizoen, hier is alles nog volgeboekt. Maar we hebben een mooi plekje aan de groene rand van de hoofdstad. Na de boel te hebben geïnstalleerd (bokken onder de wielen zodat de bus recht staat, stoelen en tafel klaar zetten voor een zitje buiten en het checken van het sanitair op de camping) zijn we met de step de buurt gaan verkennen. Zo hebben we alvast ontdekt dat de dierentuin hier in de buurt is. Deze Troja zoo schijnt een van de mooiste van Europa te zijn dus daar gaan we wel even kijken deze week. Gelukkig hebben we 6 dagen de tijd want er is erg veel te doen en te zien in Praag. We hebben al een boekje met 5 mooie wandelingen door de stad en een Prague pocket guide met allerlei tips en bezienswaardigheden. Vanavond nog maar even rustig aan, morgen zullen we wel weer flink kilometers maken met de pootjes..