Big cities of Portugal

Ik begin even met een bedankje aan alle trouwe lezers. Wat krijg ik op allerlei manieren veel lieve, grappige en leuke reacties op dit blog! We genieten van jullie verhalen, tips en opmerkingen en wensen iedereen weer veel leesplezier!

28 juli

Omdat we Porto willen bezoeken hebben we een camping gevonden op een half uurtje treinreizen van de stad die zo bekend is om zijn wijnen.

De camping is prima en we zijn aan het begin van de middag al geïnstalleerd. We eten typisch Portugees bij het restaurantje naast de camping, allemaal rare vleessoorten met veel flubbers en bot, grrr. Gelukkig is het een buffet en kunnen we dus zelf kiezen wat we opscheppen. Ik houd het grotendeels bij aardappels en vis, Adriaan is duidelijk dapperder en knaagt zich geduldig door de ingewikkelde vleeshompen heen. Na het eten wandelen we Espinho in, het blijkt een bijzonder levendig stadje te zijn, direct aan zee! We wandelen vanaf de camping al snel over de lange boulevard langs het zandstrand dat vol ligt met mensen. Espinho blijkt dé badplaats van de regio te zijn. Omdat het zondag is trekt half Porto leeg richting strand.

Wij hebben er in elk geval een gezellige middag en avond aan, we trekken aandacht als ‘lange’, blonde Nederlanders en worden zelfs door enkele oudere mensen aangesproken over onze herkomst. We verstaan elkaar niet dus een praatje is lastig te maken maar wat we wel begrijpen is dat de man binnen het gezelschap 36 jaar in Frankrijk heeft gewoond en hoopte dat we even in het Frans konden babbelen. Wij komen in het Frans niet veel verder dan dat we geen Frans verstaan dus echt uitgebreid kletsen zit er voor meneer helaas niet in. 

We zoeken alvast uit waar het treinstation is en terug op de camping vragen we meer informatie. Zij geven ons treintijden en de namen van het begin- en eindstation. Ze vertellen ook meteen dat we morgen wellicht liever naar de grootste markt van Europa gaan, die is hier namelijk in het dorp. Lijkt me leuk, Adriaan is iets minder enthousiast en zoekt op internet wat te verwachten. En dat is maar goed ook: de markt blijkt niet de grootste van Europa, maar de grootste van Noord Portugal, toch een klein verschil. Verder blijken wij niet super veel geluk te hebben, de markt wordt gewoon elke maandag gehouden. De markt richt zich op groenten, fruit en vis. Joehoe, we worden hier soms al helemaal naar van de heftige visgeurtjes die je overal overvallen). Al met al weinig reden om hiervoor een dag extra te blijven. Morgen gaan we dus met de trein naar Porto 🙂

29 juli

Porto it is! Op het treinstation verloopt alles soepel behalve dat we ons vergist hebben in de tijden en dus 20 minuten te vroeg op het station zijn. Ach, wat maakt het uit, we gaan met de roltrap onder de grond naar ons perron, dan kunnen we nog even mensen kijken. Naar een jammerende oudere dame bijvoorbeeld die met 2 enorme tassen (formaatje IKEA) midden op het super drukke spoor loopt. Ze wordt door een stel tieners dat naast ons zit het perron opgehesen voor wij onze handen uit de mouwen kunnen steken. En dan is ook de spoorwegpolitie plotseling uit de lucht komen vallen en stelt lastige vragen aan mevrouw waardoor ze nog harder gaat jammeren. Niemand snapt hoe ze midden in de tunnel op het spoor beland is en we zullen het ook nooit weten want onze trein komt eraan. We zijn tegen 10 uur in de stad en het is druk! We lopen richting de kathedraal, een van de bekendste plekken van de stad. Een enorm gebouw met een mooi pleintje met een uitsloverige trompettist. We wandelen door en mooier nog dan de kerk zelf vind ik het gebouw dat er aan vast gebouwd zit, een paleis. Dit gebouw bestaat uit een aantal verdiepingen maar elke woonlaag heeft weer andere ramen: rond, vierkant, rechthoekig. Dat is weer eens wat anders dan de dubbele vierkante torens die we al bij veel kerken in Spanje en Portugal zijn tegen gekomen. Er zijn verder niet veel bezienswaardigheden, een oude metalen brug, de kathedraal die ik net al noemde en uiteraard de vele port- kelders. Wat wel erg leuk is, is simpelweg door de straatjes wandelen. Er is hier behoorlijk veel kleur op de gebouwen en ook veel variatie: vanaf 1500 tot 1900 is er van alles gebouwd in verschillende stijlen. Mooie gevels beplakt met tegels, soms zelfs verschillende soorten tegeltjes. Beschadigde stukken muur worden gewoon weer opnieuw beplakt met totaal andere tegels, heel grappig. Verder zien we gevels met ornamenten maar ook ruïnes midden in de binnenstad.  Iemand heeft een dakje vol gezet met potten met cactussen en een ander heeft provisorisch een dakje gemaakt met een zeil en daar kriskras dakpannen los opgelegd. Ik hoop voor de buren dat er geen storm komt...

We beklimmen weer een kerktoren zodat we een mooi overzicht over de stad krijgen en er zit meteen een museum bij. Dit is trouwens voor het eerst sinds ons vertrek dat we in een wachtrij moeten. Het duurt wel een half uur voor we eindelijk naar boven mogen, als we dat van tevoren hadden geweten... Later blijkt het uitzicht minstens zo mooi vanaf de brug die je op twee verschillende hoogtes kunt belopen. Ook vanaf de andere kant van de rivier heb je een prachtig uitzicht op de stad. De rivier loopt dwars door de stad en zes bruggen verbinden de ene met de andere kant. 

Omdat je in Porto uiteraard port geproefd moet hebben en wij dat goedje nog nooit hebben geprobeerd gaan we er eens uitgebreid voor zitten in een foodmarkt. Dat is zo’n overdekt gebouw met allemaal kleine eettentjes langs de wanden en tafels en stoelen in het midden om je lekkers samen met andere gasten op te peuzelen. Adriaan vindt er ook nog Nederlandse kroketten dus hij is de koning te rijk. Het is happy hour dus 2 drankjes voor de prijs van 1. We proberen samen 4 kleine glaasjes met verschillende soorten  port. Lekker hoor maar wij begrijpen de ophef over dit goedje niet zo goed. 80% wijn, 20 % sterke drank, het wordt een soort likeurtje vinden wij. Maar we hebben port gedronken op de plaats waar het gemaakt wordt en de sfeer helpt zeker mee.

Over een marktje lopen we rustig aan weer richting het mooie station uit het begin van de vorige eeuw. Na negenen zijn we weer op de camping na een zeer geslaagde dag! 

30 juli

Zo nu en dan hebben we zin in een lekker luierdagje, vandaag is zo’n dag! We blijven dus nog een dagje op de camping staan, wandelen over een houten loopbrug langs de oceaan naar het buurdorp en weer terug en dat was het wel zo’n beetje. Het waait flink, zeker Bf 6. En warm is het ook niet met zo’n 20 graden maximaal. Adriaan heeft mooi de tijd om even naar onze airconditioning te kijken, die lekt als hij lang aan staat zodat er water bij de voeten van de bijrijder terecht komt. Het blijkt een kapot afvoerslangetje. Hij kort het slangetje wat in zodat het scheurtje eruit is, nu maar hopen dat dit voorlopig genoeg is. 

Als Adriaan zeer gezond een perzik aan het eten is breekt er een stuk tand af 🥺 Dat stukje was er al eens aangeplakt bij de tandarts, gelukkig heeft hij er geen last van alhoewel het wel vervelend is, de tand heeft nu een scherp randje en het is ook nog een van zijn voortanden... Als het nodig is kunnen we een tandarts zoeken als we bij mijn zusje in Zuid Spanje zijn over 1 a 2 weken. We sluiten ons ‘s avonds op in de bus met een filmpje, morgen zien we wel weer 🙂

31 juli. KM: 13.103

Na 3 dagen op dezelfde camping, wat vrij zeldzaam is, vertrekken we vandaag richting Lisboa oftewel Lissabon. Gisteravond hebben we spontaan een hotel geboekt midden in het oude centrum. Van daaruit schijn je alle kanten op te kunnen want de bezienswaardigheden liggen verspreid over de stad en zelfs daarbuiten. We hebben al een nieuwe camping uitgezocht voor de komende nacht, zo’n 30 KM van Lissabon. Het is een camping municipal, een gemeente- camping  die je overal in dit land vindt (en ook in veel andere landen). Wij zijn helemaal enthousiast over deze campings, al sinds Frankrijk. Het zijn eenvoudige, vaak wat gedateerde campings met tot nu toe erg goede douches en bijzonder vriendelijke medewerkers. Kamperen is vrij goedkoop in Portugal, we betalen in het hoogseizoen iets van een tientje per nacht. De duurste camping die we zijn tegen gekomen was in Frankrijk en kostte meer dan 50 euro per nacht! Onze camper mag hier ook blijven staan tijdens ons uitje naar Lissabon voor 4 euro parkeergeld per dag. Mooi veilig voor ons busje en in veel steden in NL kun je daar nog geen uur voor parkeren!

Omdat de rit vandaag weer vrij lang is, zo’n 5 uur reizen, hebben we onderweg een lange stop ingepland in Coimbra, een vrij grote stad met een historisch centrum. Aangekomen eten we eerst in een winkelcentrum aan de rand van de stad en als we daarna zien hoe ver het nog lopen is naar de stad, bedenken we ons. We hebben 3 dagen Lissabon voor de boeg met veel steile straatjes, misschien kunnen we het beter een beetje rustig aan doen. We rijden dus meteen door naar Vila Franca Xira, waar de camping is en het treinstation. 

Vandaag waren er trouwens 2 ongelukken onderweg: 2 auto’s die de hele weg versperden na een flinke botsing en een ongeluk met een racefietser en een auto. De ambulance had de auto scheef achter de fietser gezet om het slachtoffer en zichzelf te beschermen terwijl ze bezig waren. Geen politie in de buurt om het verkeer te regelen, dat gaat bij ons toch wat anders. de file reed op ongeveer een meter van het slachtoffer om de ambulance heen. Bizar!

We verbazen ons overigen toch al dat we niet meer ongelukken zien gebeuren, we komen namelijk amper complete auto’s tegen zonder deuken. Sommige auto’s zijn ware botsauto’s en gebutst aan alle kanten. En de voorrangsregels gelden hier ook niet echt, welke regels dan wel dat weet niemand. In elk geval lijkt er geen sprake van heilige koeien hier! 

1 augustus

We staan bij het loket van het station voor 2 enkele reizen naar Lissabon heen en 2 terug. De man zegt: 28 euro alsjeblieft. Huuh??? 

Dan maar een losse enkele reis gevraagd en die kost voor ons samen 5,50, dat klinkt beter.. Typisch gevalletje van een misverstand waar je door de taal- barrière niet echt uitkomt.

Aangekomen in Lissabon gaan we meteen door naar het hotel, zodat we onze rugtas kwijt kunnen voordat we het stadse leven induiken. Een prettig vooruitzicht: 3 dagen ondergedompeld worden in een stad. Met een half miljoen inwoners is de stad groot genoeg om wat te zien te hebben maar klein genoeg om nog leuk te zijn. Ons hotel zit in het oude centrum, zodra we de deur uitlopen zitten we in de gezellige drukte. Toch lijkt onze kamer vrij rustig, onze ramen grenzen aan een rustig(er) zijweggetje. Zodra we de ramen dicht doen, valt het straatrumoer helemaal weg. De kamer is behoorlijk groot en deels in oude stijl: met van die druiventrosjes en sierlijsten op het plafond. We worden ontvangen door een man die 6 talen spreekt en erg spontaan is. Hij is zeker 20 minuten bezig om ons de stad uit te leggen: wat moet je echt gezien hebben, welke gewoontes zijn belangrijk om te weten en in welke wijken zitten de goede barretjes en restaurantjes. Super handige informatie voor mensen die voor het eerst in Portugal of Lissabon zijn. Het is voorbeeld in restaurants in Portugal de gewoonte om je ongevraagd allerlei hapjes voor te schotelen, nog voor je eten op tafel komt. Zodra je er een hap van neemt moet je ervoor betalen en soms flink ook. 

Na alle tips vertrekken we richting VVV voor een citycard en vervolgens gaan we naar het kasteel bovenop de berg. Deze staat bekend om zijn fenomenale uitzicht over de stad, een wadloop- collega had me getipt. En inderdaad: het is er zo ontzettend mooi dat we er uren blijven. Het museum even in, een rondleiding over ruïnes en opgravingen uit oa 700 voor de jaartelling en vooral genieten van het uitzicht vanaf alle kanten. Eigenlijk veel mooier dan het beklimmen van een toren waarbij je met veel mensen op een kleine ruimte staat. Pas na 19.00 uur verlaten we het kasteel weer en eten nog wat waarna we nog even door de stad wandelen. We zijn inmiddels minstens 6 keer aangesproken door mannen die ons drugs willen aansmeren en allerlei kleine verkopers die bv brillen of selfie sticks aan de man willen brengen. Een nieuwe wereld voor ons, het doet wat Afrikaans aan.

2 augustus 

Adriaan heeft slecht geslapen, erg slecht! Dat is niet een goed begin van een lange dag in een drukke stad. Grote steden bezoeken behoren toch al niet tot zijn hobby’s tenzij er weinig mensen zijn... Bij het ontbijt doet hij zijn beklag bij de vriendelijke medewerkers. Er was veel herrie en het geluid kwam van incheckende Amerikanen die een kamer naast de onze hadden en om 3 uur binnen kwamen en veel kabaal maakten. Om 6.30 uur waren de eerste uitcheckers aan de beurt, hoe dan ook, Adriaan had er veel last van. We hebben vandaag goede oordoppen gekocht, van die was-bolletjes die je ooringang helemaal afdekken en nu maar hopen dat hij vannacht beter slaapt in het oversized bed.

We merken wel echt dat het hoogseizoen is! ‘S avonds laat staan er nog lange rijen voor de bekendste toeristische attracties. Daardoor slaan wij de oude trammetjes over, dan lopen we wel. Ook de Belém- toren die aan de rand van de rivier de Taag staat en een mooi uitzicht over de stad biedt, laten we schieten als we de rij zien staan. Wat we wel bezoeken zijn de kerk en het klooster van Belém, inclusief rondleiding. Erg leuk want zo ontdek je allerlei dingen die je anders niet ontdekt had. Zo is er in één van de volledig bewerkte pilaren bijvoorbeeld een soort handtekening van de ontwerper ‘verstopt’: een gezichtje (zelfportret),  erg grappig!

Het is een van de weinige overgebleven gebouwen na de enorme aardbeving van 1 november 1755 en de daaropvolgende tsunami en de branden die de stad teisterden. Deze ramp heeft de halve stad verwoest, er waren het jaar erop nog 500 kleinere aardbevingen (naschokken).

Vervolgens gaan we naar de pilar 7 experience. Er is een enorme brug over de Taag gebouwd voor auto’s en treinen. De brug lijkt nogal op de wereldberoemde Golden gate bridge van San Francisco. De experience verteld over het ontstaan van de brug en de techniek erachter wat voor Adriaan weer leuk is. Ten slotte gaan we met een lift enorm de hoogte in zodat we op de brug kunnen staan en over de stad uit kunnen kijken. Best spannend met mijn hoogtevrees want het is meer dan 100 meter hoog en de lift heeft glazen wanden, brrr.

Ten slotte gaan we, als we weer terug zijn in het centrum nog naar het Lissabon experience centre waar je op een leuke manier de geschiedenis van de stad wordt verteld door een audiogids. Ondertussen loop je door een mooi opgebouwd decor die de verschillende verhalen van de stad uitbeelden zoals de ontdekkingsreizen en de daarop volgende handel met India en uiteraard is er veel aandacht voor de grote aardbeving. 

Daarna willen we helemaal niets meer, ja: zitten! We vinden een leuk terras met live muziek waar we lekker lang blijven hangen, een hapje eten en wat drinken. Het is na 21.00 uur als we weer in de buurt van het hotel komen. Even komen we in de verleiding om toch nog met ‘de lift’ te gaan, een oude, bijzondere lift waarbij je uitkomt op een platform van waaruit je de stad kunt overzien. Erg populair wat ook tot lange rijen leidt. We besluiten dat we het overslaan, misschien als we morgen vroeg wakker zijn... De attractie opent al om 7 uur dus wie weet...

3 augustus

We worden om 8.15 uur wakker, veel te laat om nog in de lift te gaan. Adriaan heeft gelukkig een stuk beter geslapen met de nieuwe oordopjes. We zijn aan de late kant en doen het dus maar rustig aan: uitgebreid ontbijtje in het hotel en daarna richting tegelmuseum. Portugal staat vooral bekend om zijn port en handgeschilderde tegeltjes. We ontdekken dat het een flink eind lopen is naar het museum dat nogal buiten het centrum ligt. We moeten nog aardig aanpoten als we voor half 11 binnen willen zijn, dan eindigt onze stadspas namelijk en kunnen we niet meer ‘gratis’ naar binnen. Gelukkig lukt het allemaal net en we snappen direct waarom het museum in de top 10 van meest bezochte attracties van de stad staat. Het gebouw is een klooster met een kerk, op zich al een bezichtiging waard. Daarnaast is er een 25 meter lang tegelschilderij van Lissabon van vóór de grote aardbeving in 1755, een beetje de Portugese versie van onze panorama Mesdag. Tegels werden in Portugal vooral gebruikt ter versiering, dat was een stuk goedkoper dan stof. Dus in plaats van tapijten en schilderijen werden hier beschilderde tegels gebruikt om de boel wat op te vrolijken, van complete schilderijen verdeeld over meerdere tegels tot mozaïeken. Ik vind het een prachtig en verrassend museum. Vooral de kerk: allemaal houtsnijwerk met bladgoud, het komt op mij nogal Russisch over maar die zijn hier nooit de baas geweest... En daarnaast dus heel veel tegels maar ook schilderijen op houten panelen. Al met al een bijzondere mix van van alles, ik het het nog niet eerder zo gezien.

Na het museum zijn we futloos: het is erg warm en er zijn geen dingen meer die we beide nog zouden willen bekijken of doen. Uiteindelijk eindigen we tegen 15.00 op een terrasje voor een late lunch. Daarna slepen we ons naar het station om de camper weer eens op te zoeken. We zijn blij als we de voetjes van de vloer kunnen trekken, na die drie dagen Lissabon hebben we heel wat kilometers en hoogtemeters in de beentjes zitten. Het is pas 18.30 uur maar ik geloof niet dat wij vandaag nog wat gaan doen...