Oslo en meer

6-9 mei

Weer: van alles wat

We hadden een prachtige treinreis naar Oslo! Langs Hardangervidda met zijn prachtige winterkleuren, veel helder blauw-groene stromende beekjes en bossen, het duurde ruim 5 uur en dat was LEUK!

Aangekomen in Oslo om 22.30 uur ontdekten we dat de stad er heel anders uitziet dan verwacht: het ziet eruit als een echte metropool, ik had meer een soort Reykjavik verwacht, een Groningen zeg maar. Maar het zijn allemaal grote en hoge gebouwen, bedrijven en trams, typisch grote stadsdingen zeg maar. Er wonen dan ook ruim 2 maal zoveel mensen dan in Groningen en het is wellicht ook iets toeristischer. Ondanks het tijdstip wemelde het van de mensen op straat en dat op maandagavond. Wij gaan het hier leuk vinden!! De hotelkamer ziet er spik en span uit: heerlijk bed, prima ruimte en een koelkast (die het overigens niet doet...)

Na ons eerste uitgebreide ontbijt meteen naar de VVV voor een Oslo Card waarmee we 2 dagen musea in kunnen en gebruik mogen maken van het openbaar vervoer. Er waren een aantal dingen die we graag wilden zien: iets met Vikingschepen en een andere over de Noord- en Zuidpool expedities. Dan was er nog een erg leuk museum ‘Kontiki’, die helemaal gewijd is aan een expeditie van Peru naar Polynesië in 1948. Ruim 100 dagen en meer dan 4000 km op een vlot van boomstammen die alleen met touw aan elkaar gebonden waren.  Het vlot zelf stond in het museum. En die hele tocht werd alleen maar ondernomen omdat 1000 jaar geleden modernere hulpmiddelen niet voor handen waren. De wetenschappers wilden namelijk testen of de inwoners van Polynesië wellicht van oorsprong uit Peru kwamen in plaats van uit het Oosten wat tot dan toe aangenomen werd... Erg interessant, wat een mafkezen!

Dag 2 gingen we al wandelend richting het Vigeland park, genoemd naar de beeldhouwer van wie het park vol kunstwerken staat. We kwamen onderweg door prachtige straten met veel groen. Aangekomen in het park was het gelukkig nog redelijk rustig zodat we op ons gemak konden rondkijken. Het is een erg beroemde beeldentuin met heel veel beelden van mensen die allemaal de moeite van het bekijken waard waren. Vervolgens ook nog het Vigeland museum ingedoken waar de gips (of was het klei?) proefontwerpen waren opgesteld en waar ook een klein afgietsel van ‘de denker’ van Rodin stond. Echt een prachtig museum, als je ooit in Oslo komt: niet overslaan!!

Nog wat minder interessante musea bekeken en toen richting de ski- springschans, een half uurtje met de metro. Dat was een skimuseum maar je kon ook op de springschans komen met een soort scheve lift zodat je een bijzonder mooi uitzicht had over de stad en het Oslo fjord. Wel een doodeng idee dat je vele meters boven de grond staat op het einde van een soort uitstekende metalen tong, eigenlijk niets voor mij...  

Inmiddels heeft Adriaan trouwens bedacht dat hij een step wil, hij heeft al zijn hele leven iets met steps. Lijkt hem ideaal in de stad en dan kan ik op de enige vouwfiets die we mee hebben, hij ziet het al helemaal voor zich en dus lopen we tussen de musea door sportwinkel in en sportwinkel uit op zoek naar een exemplaar dat geschikt is voor volwassenen en een beetje betaalbaar is. Onze derde en laatste dag dus vooral geshopt en in elk geval een step gekocht.

Aan het einde van de dag ontdekt dat we in ons hotel konden dineren, hadden we ook wel wat eerder willen weten!! Lekker Noors gegeten op aanraden van de vriendelijke Mexicaanse medewerker: lamsbout met dumpling (een soort aardappel-meel bal, gekookt in bouillon: klinkt vies, was lekker), spekjes en wortel purree. Nog even gekletst met de vriendelijke Mexicaan. Hij kwam uit Cancun en woonde al 10 jaar in Oslo. Hij vertelde over de vriendelijke Nederlanders die restaurants hadden in Playa del Carmen en promote zijn thuisland even. Leuk gesprek, die heb je niet zo snel in Noorwegen waar de mensen redelijk op zichzelf zijn. Ze zijn overigens wel heel vriendelijk en behulpzaam als je ze aanspreekt maar heel praktisch. Gezellige koetjes en kalfjes gesprekken kennen ze hier volgens mij niet echt.

10 mei, dag van de tunnels

KM: 2855 Weer: Oer Noors Emigreerweer!!

Vanochtend ging ons wekkertje om 5 uur: wat nou vakantie.. Om 6 uur moesten we namelijk klaar staan op het station, we gingen eerst een stuk met de bus en daarna in Nesbyen op de trein richting Voss waar ons Campertje keurig op ons stond te wachten (toch altijd een beetje spannend) Onderweg hadden we al heel wat tunnels gezien, hele lange ook.. We stapten aan het begin van de middag in Voss in onze bus om nog even een kilometertje of 100 richting Noorden te rijden, zin in mooie vergezichten. Vooral op de bergtoppen want het had gesneeuwd dus die waren weer mooi wit. Begonnen we met 4 tunnels dicht op elkaar, van 1,5 tot 5 KM per stuk, toen een tunnel van 24,8 (!!)km en verderop nog 1 van 11 KM, enz. Je raakt gewoon de tel kwijt, maar kort gezegd komt het erop neer dat bijna de helft van ons mooie tripje in het lichte Noorden in donkere tunnels plaats vond! Dat vertellen ze er niet bij in de brochures hoor!!

Nou regende het toch de hele dag zo’n beetje dus wat dat betreft maakte het niet al te veel uit maar een fan van tunnels ben ik nooit geweest...

Omdat het maar bleef regenen toch maar een wandelingetje gemaakt naar een staafkerkje in Borgund, een mooie tocht langs een prachtig aangelegd pad. Die tochten zijn steeds weer een verrassing, allemaal heel verschillend. Ons goed ingepakt. Nou ja, voor zover mogelijk dan: mijn wandelschoenen zijn stuk, de zool ligt eraf, gisteren hebben we hem gelijmd en nu staat hij 24 te wachten tot ik mag proberen of ze het weer doen. Dus op sportschoenen de berg op, kletsnat natuurlijk na een uurtje en ook mijn broek kon niet meer water ‘afstoten’. Mijn luxe ski- zeiljas van Trenson met dubbele getapete naden begon ook nog te lekken bij de ellebogen, dus blij dat we na 2 uurtjes weer terug waren bij de camper. Adriaan zijn kleding was beter op de tocht ingesteld, alhoewel ook hij het er niet helemaal droog afbracht. Ze zeggen hier niet voor niets: ‘er is geen slecht weer, alleen slechte kleding’... Gelukkig waren we snel weer opgewarmd bij ons trouwe standkacheltje.

11 mei West- Oost

KM 3184

Je maakt wat mee in Noorwegen! Waren we lekker onderweg richting beter weer, in dit geval richting Lillehammer, wordt de weg doodleuk afgezet. Een soort spoorbomen naar beneden en hupsakee! En als het hier nu stikte van de wegen... Sommige (stukken van) wegen zijn de hele winter afgezet en die winter kan hier wel tot in juni duren.. En dan zitten we nog redelijk Zuidelijk! Ik vermoed dat we niet erg Noordelijk uit gaan komen, zodra de weg begint te klimmen zitten we midden in de winter. En er is al een paar dagen sprake van redelijk veel neerslag dus overal waar het blijft liggen is er een mooi pak bijgekomen. Overigens is de sneeuw kennelijk niet echt meer geschikt voor de sporters want we zien geen skiërs of langlaufers meer. 

Vandaag wel het eerste wilde konijn gespot! Lammetjes en konijnen, moesten we daarvoor helemaal naar Noorwegen toe? Of telt een opgezet rendier in een toeristische winkel in Oslo ook? 🙈 We houden moed hoor! Ik kon vandaag wel mijn wandelschoenen weer aan: jippie! Het eerste half uur dan want daarna begon de lijm alweer los te laten.. Dan toch maar achter nieuwe schoenen aan. In een leuk dorpje in de intersport (sportwinkels heb je hier bijna in elk dorpje, een beetje zoals bij ons een buurtsuper!) lekker lichte, waterdichte stappers gekocht dus we kunnen weer vooruit 🙂

Acht kilometer voor Lillehammer op de grote weg beland, snelweg is hier trouwens wel een bijzonder begrip, zo dicht bij een vrij grote stad bestaat de snelweg uit 2 afgescheiden rijbanen, geen vluchtstrook, niets! En veel extra opties mocht het vastlopen zijn er ook niet.. Interessant in de spits zou ik denken. Gelukkig is het nu zaterdagmiddag dus wij rijden soepeltjes langs de stad en zijn tegen zessen ‘op stee’.

12 mei 

KM: 3477

Weer: prima tot 15.00 uur, toen begon het te sneeuwen, ‘s avonds is het droog maar koud (rond het vriespunt)

Aangezien er een weg was afgezet gisteren hebben we met pijn in het hart besloten toch maar richting de Oostkant van Zweden te rijden en te kijken of we vanaf daar naar het Noorden kunnen komen. We waren nog maar een half uur onderweg toen de eerste gele borden opdoemden. Een vrouw aangesproken die toevallig net met haar hondje aan de wandel was en zij wist ons te vertellen dat de weg die we moesten nemen was afgezet wegens het winterse weer. Dat betekende een hele omweg waarbij we wel per ongeluk op een zogeheten ‘scenic route’ terechtkwamen, een route die als een van de mooiste van het land gezien wordt. En dat hebben we gemerkt, het was echt geweldig!! Het was net of waren we in een woestijn, maar dan van sneeuw. Zo uit het niets vanuit het groen rijdt je een berg over en zit je midden in een bizar landschap van witte bergpunten. Niet op de foto te krijgen helaas maar als je ooit de kans krijgt: Rondane heet het!

Nog even uitgestapt bij Røros, een schattig stadje met mooie authentieke gebouwen. Omdat het zondag was weinig actie dus zijn we al gauw doorgereden tot in Zweden waar we een mooi standplekje vonden voor de nacht. Morgen verder naar het Oosten waar we minder hoog en dus minder koud zitten. Nog een avondwandelingetje gemaakt over een snowscootertraject, wel grappig. Half sneeuw/ ijs, half moerassig. Vannacht nog even -4 graden, prima temperatuurtje voor onze slaapzakken en daarna hopen we dat het voor ons voorlopig gedaan is met de winter..