Zweden en Noorwegen

23 april

Weer: nog steeds prachtig

KM: 1612

2 nachtjes op een prachtig plekje gestaan aan een groot meer. Daar hebben we gisteren onze eerste kanotocht  gemaakt. Vanmorgen hebben we de boel weer ingepakt en ons mooie stekje verlaten. Doorgereden naar het dorpje Uddevalla wat er erg vriendelijk uitzag: mooie houten huizen aan een baai en een restaurantje waar we gingen lunchen. Echt verrukkelijk gegeten: Home Made Zweedse gehaktballetjes met aardappelpuree (maar dan lekker!!) en besjes + een sausje. Ook konden we koffie, thee en sap zelf tappen en konden we gebruik maken van een saladebar met typische Zweedse hapjes zoals 4 verschillende soorten ingemaakte haring. Lekkerste en meest uitgebreide lunch so far!!! En nog geen 25 euro kwijt voor twee personen, wie zegt dat Zweden duur is..?!

Onze reis vervolgd richting nationaal park Tresticklan waar we een prakje kookten in de camper. Mooie camperplek met amper auto’s en geen campers, daar houden we van! Na het eten besloten we om alvast een avondwandelingetje te gaan doen in het park. Keuze genoeg want er waren 6 routes met diverse afstanden. Een korte route gekozen omdat we morgen een tweedaagse tocht willen maken met bepakking. Flinke klimmen kende onze tocht die zo’n 8 km lang was, best vermoeiend. Het werd erger toen ik een beetje zenuwachtig werd, we waren al best lang onderweg, over een uur ging de zon onder: wisten we zeker (lees: wist Adriaan zeker) dat we bij het beginpunt uit zouden komen of was het wellicht 8 km enkele route en zouden we in het donker 8 km van onze camper af zijn gedwaald? Adriaan’s sporthorloge maakte steeds duidelijker dat we het niet bij 8 km gingen houden. Zo snel als mogelijk rechtsomkeert gemaakt om zo ver mogelijk terug te zijn als het echt donker was. Uiteindelijk gelukkig pas het laatste kwartier echt de zaklamp nodig gehad. Het is namelijk makkelijk verdwalen als je het pad niet meer kunt zien. Er hangt bewegwijzering in de bomen (een lint met de kleur van je route) maar die waren in het donker amper te zien. Uiteindelijk met 14 zware kilometers in de benen vermoeid in bed gerold.

24 april

Weer: dag begon goed, na 15.00 betrok de boel wat en ‘s avonds was het behoorlijk bewolkt, op zijn koudst 11 graden, max 20 graden.

Na ons avontuur van gisteravond maar rustig aan de dag begonnen. Na ontbijt en koffie wat kleding gewassen en uitgehangen. Adriaan maakte ondertussen het hek bij de parkeerplaats omdat iemand dat kapot had gereden en meneer natuurlijk een complete technische uitrusting mee heeft. Lekker gelunched op de parkeerplek waar we helemaal alleen waren en toen Ondanks de zware tocht van gisteren toch besloten een hike van 2 dagen te gaan maken naar Budlasvika, aan de grens met Noorwegen. Rugzakken gepakt en gaan, gelukkig sjouwde Adriaan het meeste mee en heeft hij de conditie van een trekpaard. Ik sleepte me met hikingstokken ook rustig aan de bergen op. We waren echter koud op weg toen ik tegen het eerste geval van wildlife opliep: er gleed een slang voor me langs over het pad... brrr!! Bestaan die dingen hier in het Noorden? Ja dus, extra voorzichtig vanaf nu.. Naast bijzondere vogels komen we verder niets geks meer tegen onderweg, over de hele tocht zien we 1 mens, verder zijn we alleen met de natuur.

Ook als we onze tent opzetten op een prachtige plek aan het water en nog een tochtje wandelen voor het slapen gaan komen we niemand meer tegen. Water tappen we voor het eerst uit de natuur: lekker! Omdat ik zo koud ben kruipen we vroeg in onze warme slaapzakken. Dat duurde ongeveer een uurtje en toen kon mijn warme wollen legging uit en na nog een uurtje mijn wollen slaaptrui ook. Onze slaapzakken zijn op de Noorse kou gemaakt, die van mij heeft zelfs een comforttemperatuur van -8 graden, bij 11 graden is hij dus echt te warm! Veel te warm!! Zelfs voor mij.. Ik had met veel rekening gehouden tijdens de voorbereidingen op deze tocht maar niet met hitte in het hoge Noorden. Eerst al verbrand tijdens het kanoën en nu te warm om te slapen, dat kan nog interessant worden. Gelukkig uiteindelijk wel in slaap gevallen met de slaapzak grotendeels open geritst. 

25 april

KM: 1845 

Weer: Bewolkt, aan het einde van de middag begint het te sputteren en ‘s avonds regent het. Nog steeds prima temperaturen van zo’n 19 graden.

Het wakker worden vanochtend was geweldig: wat een enorme hoeveelheid verschillende zingende vogels zeg: prachtig! 

‘S Ochtends na het ontbijt (droge crackers met paté, gelukkig hadden we ook koffie om het weg te spoelen) de boel weer ingepakt. Inmiddels hadden we ontdekt dat de wandeltocht ons al naar Noorwegen had gebracht en we daar hadden overnacht. Terug gewandeld naar onze camper in Zweden en de boel weer ingepakt. En toen was het 10 uur. In de morgen..

Besloten dan nu maar echt over te steken naar het dure Noorwegen. Onze Zweedse aardappelen verstopt en de flessen wijn die we teveel hadden en richting grens. Bleek het een onbewaakte grensovergang haha.  Bij Zweden was er best veel poeha maar hier helemaal niets behalve videobewaking. Mooi!! Ons volgende stop moest wat ons betreft in elk geval een douche hebben, op een gegeven moment wil je zo graag douchen dat het niet meer uitmaakt wat het kost. Gelukkig vonden we in het plaatsje Horten weer een leuke plek in een haventje met uitzicht op een pontje en veel leuke winkeltjes en restaurantjes. En een super lekkere douche. Wij waren zo blij lekker schoon te zijn dat we ook maar meteen lekker uit eten zijn gegaan bij de Indiase tent om de hoek: duur maar heerlijk. Een simpel pilsje koste al 10 euro.. Kunnen we meteen aan de prijzen wennen (en ons gelukkig prijzen met ons voedselvoorraadje)

Het lijkt trouwens erg koud als je naar buiten kijkt: echt zo’n winters koude, donkere lucht. Dan doe je de deur open en blijkt het gewoon ontzettend aangenaam te zijn, zo’n 18 graden aan het einde van de middag. Vandaar dat we zoveel mensen met korte broeken zagen wandelen en sporten..

26 april

KM: 2083

Weer: Behoorlijk bewolkt, graad of 18. Paar sputters water.

Na een laatste fijne douche weer verder getrokken. We wilden een wandeling doen die zou eindigen op een besneeuwde bergtop. Om aan de start van de tocht te komen moesten we over een tolweg die bestond uit een enorm stijle, halfverharde weg die echt tientallen kilometers omhoog kringelde, afgronden die steeds hoger werden en steeds meer besneeuwd waren. Ik zat achter het stuur met het zweet in mijn handen en was blij dat we we geen tegenliggers tegen kwamen en veilig het eindpunt bereikten! Nadat onze camper gestald was op de parkeerplaats aan het einde van de weg eerst even een lekker broodje hamburger gegeten en toen vol goede moed op zoek naar het hikepad maar we waren kennelijk te vroeg! Het pad was nergens te bekennen, alles lag nog onder de sneeuw. Wat we wel tegen kwamen waren veel sneeuwscooters (gewoon met de sleutels in het contact!!), een stel langlaufski’s met stokken en een langlaufer die nog even een baantje trok. Toch maar een stukje over de sneeuw gewandeld nu we er toch waren maar een succes was het niet. We zakten soms erg ver weg en op plaatsen waar de sneeuw al aardig was weg gedooid kwamen we in een soort moeras terecht, gelukkig hebben we goede schoenen want ze werden regelmatig kletsnat. Toch leuk om even in een hele andere wereld te zijn en nog steeds 18 graden!!

Nog een stuk gereden en aan het einde van de middag een plekje gevonden voor de nacht, naast een kerkje bij een indrukwekkende waterval. Wel even toestemming gevraagd aan de meneer die op het terrein aan het werk was, ‘geen probleem, als jullie ook de wc willen gebruiken: die is los’. Mooi! Helaas was het wel direct aan een smalle weg, dus wandelen was wat lastig, de veilige paden bleken opritten naar huizen dus genoten we van de rust en van thee van waterval water, het water plukken we zo van de overkant van de weg. Als het goed is begint het na vanavond flink af te koelen en worden de slaapzakken eindelijk gebruikt waarvoor ze zijn aangeschaft: ons warm houden in plaats van een oven te zijn. Morgen rustig aan richting Hardangervidda hebben we vanavond besloten. Dit is het grootste natuurpark van Noorwegen.